Η έμπνευση της ημέρας (Πέμπτη 24-5-2018)

Καλημέρα! Η σημερινή έμπνευση είναι αφιερωμένη σε έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους τραγουδοποιούς, τον Μπομπ Ντίλαν, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1941.

Γεννημένος ώς Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν, στο Ντουλούθ της Μινεσότα. Ως μαθητής γυμνασίου άρχισε να παίζει φυσαρμόνικα, πιάνο και κιθάρα, ενώ συμμετείχε για πρώτη φορά σε συγκρότημα, τους Golden Chords, με έμφαση στη ροκ εν ρολ, κάντρι, φολκ και μπλουζ μουσική. Το 1959 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Μινεάπολης. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά την μουσική του φολκ θρύλου Γούντι Γκάθρι, έγινε λάτρης του και αποφάσισε να τον συναντήσει. Για το σκοπό αυτό παράτησε τις σπουδές του και έφτασε στη Νέα Υόρκη, την μητρόπολη της μουσικής αλλά και το μέρος που μπορούσε να συναντήσει το ίνδαλμά του. Ο Γκάθρι, που νοσηλευόταν σε νοσοκομείο, έχρισε τον νεαρό θαυμαστή του από τη Μινεσότα διάδοχό του. Εν τω μεταξύ, ο Ρόμπερτ Ζίμμερμαν μετονομάστηκε σε Μπομπ Ντίλαν. Κατά μία εκδοχή, αυτό οφείλεται στην επιρροή από τον ποιητή Ντίλαν Τόμας, ο οποίος πέθανε στην Νέα Υόρκη το 1953, στα 39 του χρόνια, από υπερβολική χρήση οινοπνευματωδών.

Το 1960 άρχισε να παίζει σε διάφορους μουσικούς χώρους και σύντομα, ο Ντίλαν υπέγραψε συμβόλαιο με την πολυεθνική δισκογραφική εταιρεία Κολούμπια. Μέχρι σήμερα ηχογραφεί στην ίδια εταιρεία. Στις αρχές του 1962, κυκλοφόρησε ο πρώτος ομώνυμος δίσκος του, με δύο δικά του τραγούδια «Talking New York», «Song for Woody» και τα υπόλοιπα διασκευές, μεταξύ των οποίων και το «The House of the Rising Sun».

Ο δεύτερος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1963 με τίτλο The «Freewheelin’ Bob Dylan», ο οποίος περιείχε και το πολύ δημοφιλές τραγούδι «Blowin’ in the wind». Με αυτόν το δίσκο ο Ντίλαν ξέφυγε από τα στενά όρια της folk κοινότητας της Νέας Υόρκης και έγινε ευρύτερα γνωστός. Η φυσιογνωμία του, ο τρόπος ερμηνείας, οι στίχοι, η μουσική του αλλά και οι ριζοσπαστικές απόψεις του έστρεψαν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Απέκτησε ένα ένθερμο κοινό από, δίνοντας πολλές συναυλίες ενώ στίχοι του γίνονταν συνθήματα για τους νέους.

Τα επόμενα χρόνια κυκλοφορεί τρεις μεγάλους δίσκους, που καθορίζουν την ιστορία της ροκ, με ιστορικά κομμάτια όπως τα «Like A Rolling Stone», «Ballad For A Thin Man», «Desolation Row». Οι πιστοί φολκ οπαδοί που τον αποδοκιμάζουν στο Newport Festival (1965) όταν ανεβαίνει στη σκηνή με δερμάτινη ζακέτα και ψηλοτάκουνες μπότες και τολμά να παίξει ηλεκτρική κιθάρα Fender Stratocaster. O 25χρονος Ντίλαν έχει πάνω από 10.000.000 πωλήσεις δίσκων. Γίνεται σημαία, ροκ λάβαρο. Το καλοκαίρι του 1965 ένα δικό του τραγούδι, το «Mr. Tambourine Man» γίνεται μεγάλη επιτυχία παιγμένο από τους Byrds.

Στις 29 Ιουλίου 1966, τραυματίζεται σοβαρά με την μηχανή του, μια μαύρη Triumph 500. Σπάει λαιμό, κόκαλα, έχει πολλά τραύματα στο πρόσωπο. Πολλοί λένε ότι ήταν δολοφονική ενέργεια από την CIA, άλλοι ότι μετά το ατύχημα ο Ντίλαν δεν ήταν πια ο ίδιος. Ο Ντίλαν επιστρέφει στο στούντιο και τον Ιανουάριο του 1968 κυκλοφορεί τον δίσκο «John Wesley Harding», βαθιά επηρεασμένο από την θρησκεία, την μουσική φολκ παράδοση και με φανερή την αλλαγή της προσωπικότητας του δημιουργού, ο οποίος περιλάμβανε και το «All along the Watchtower», πιο γνωστό από την διασκευή του Τζίμι Χέντριξ, αλλά επίσης και από αυτές των Δ. Σαββόπουλου και Δ. Πουλικάκου.

Το 1969 κυκλοφορεί τον δίσκο «Nashville Skyline» με συμμετοχή των Τσάρλυ Ντάνιελς και Τζώννυ Κας με σινγκλ το «Lay Lady Lay», όπου ακούμε τον Ντίλαν με μια νέα, μελωδική φωνή. Το 1974 πραγματοποιεί σειρά θριαμβευτικών συναυλιών με τους Band, από τις οποίες θα κυκλοφορήσει ένας διπλός live δίσκος, «Before the flood». Το 1975 κυκλοφορεί το αριστουργηματικό «Blood on the Tracks» και τον Nοέμβριο του 1976 ο Ντίλαν χόρεψε μαζί με τους Νηλ Γιανγκ, Βαν Μόρισον, Έρικ Κλάπτον, Τζόνι Μίτσελ, Dr. John και Ρόνι Χώκινς στο «τελευταίο βαλς» των Band. Η μεγαλειώδης συναυλία ηχογραφήθηκε, κυκλοφόρησε σε δίσκο «The Last Waltz» και κινηματογραφήθηκε από τον Μάρτιν Σκορσέζε.  Το 1979 το «Slow Train Coming» ανοίγει μια τριλογία δίσκων, με τους οποίους ο Ντίλαν ψάχνει να βρει εκείνον που βάπτισε όλα τα ζωντανά πλάσματα, ψάχνει την αρχή, το αργοκίνητο τρένο της δημιουργίας. Γίνεται ένας αναγεννημένος Χριστιανός, όμως συνεχίζει να βγάζει δίσκους και το 1989 κυκλοφορεί έναν εμπνευσμένο δίσκο, σε παραγωγή Daniel Lanoix, το «Oh Mercy». Το 1992 γιορτάζει τα 30 χρόνια επί σκηνής με καλεσμένους όλους τους παλιούς του φίλους. Κάνει παγκόσμια περιοδεία, έρχεται μάλιστα και στην Ελλάδα στις 14 Ιουνίου του 1993.

Σχεδόν 60χρονος, κυκλοφορεί το «Time Out of Mind», γραμμένο πριν και μετά από μια μεγάλη περιπέτεια υγείας με την καρδιά του. Το άλμπουμ αυτό σαρώνει τα βραβεία Grammy, ανοίγοντας μια περίοδο απόδοσης τιμών. Τα επόμενα χρόνια βραβεύεται από τον βασιλιά της Σουηδίας, προτείνεται για το Νόμπελ Λογοτεχνίας και παίρνει το Βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι «Things have changed».

O Μπομπ Ντίλαν, πολύ μεγάλος μουσικός, στιχουργός και ποιητής επηρέασε όσο λίγοι την σύγχρονη μουσική αλλά και τη σκέψη όσων μεγάλωσαν ή προβληματίστηκαν με τα τραγούδια του. Στις 13 Οκτωβρίου 2016, η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. 

Η εκπομπή «Μουσικά Πορτρέτα» εχθές (Τετάρτη 23-5-2018) ήταν αφιερωμένη στον Μπομπ Ντίλαν και μπορείτε να την ακούσετε εδώ.

(Πηγή: el.wikipedia.org)