Η έμπνευση της ημέρας (Δευτέρα 12-2-2018)

Ξεκινάμε την εβδομάδα μας με την έμπνευση της ημέρας η οποία είναι αφιερωμένη στον Τζίμη Πανούση, που «μας την έκανε» πριν από σχεδόν ένα μήνα και μας άφησε ανήμπορους και ανυπεράσπιστους μπροστά στο «τέρας» που λέγεται ελληνική πραγματικότητα!

Αυτή η μεγάλη προσωπικότητα λοιπόν γεννήθηκε σαν σήμερα το 1954, από Μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χολαργό. Η πρώτη του δουλειά ήταν στον περιοδεύοντα θίασο Κρήτης το 1973, όπου εκεί τραγουδούσε, έπαιζε κιθάρα και έκανε το βοηθό ταχυδακτυλουργού καθώς και τον κομπέρ του Θιασάρχη Μανωλιού. Έπειτα δημιουργήθηκε η Θεατρική Συντεχνία  και ο Τζίμης συμμετείχε ως ηθοποιός, μουσικός και τραγουδιστής. Ανέβασαν έργα όπως ο «Αλέκος με τα κυδώνια» και ο «Ερωτόκριτος» με το Δήμο Αβδελιώδη σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μετά, συμμετείχε για ένα καλοκαίρι στο θέατρο Καισαριανής όπου έπαιξε τουμπερλέκι, αντικαθιστώντας τον γέροντα Μαθιό Μπαλαμπάνη, στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι». Όταν η παράσταση ήταν να παρουσιαστεί στην Πολωνία, δεν τον πήραν μαζί τους επειδή «δεν ήταν κνίτης». Ύστερα όμως εγκατέλειψε το θίασο για να εργαστεί ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία δεν άργησε να παραιτηθεί.

Μουσικά ο Πανούσης δήλωνε πάντα αυτοδίδακτος και έπαιξε λίγο απ’ όλα. Την είσοδο στο χώρο της μουσικής την έκανε με το σχήμα «Χαρούμενη Κουδουνίστρα» όταν ήταν ακόμη μαθητής γυμνασίου. Στη δεκαετία του ’70 σχηματίστηκαν οι Μουσικές Ταξιαρχίες όπου ήταν φωνή, έγραφε στίχους και μουσική. Η πρώτη του εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1977 στο κλαμπ «Αρχιτεκτονική» επί της Πανεπιστημίου με τον Άντριου (τύμπανα), τον Παντελή Φουρνιάδη (μπάσο) το Δημήτρη Μπάθρα (ηλεκτρική κιθάρα), τη μικρή Μάρθα που έπαιζε σαιξπηρικούς μονολόγους πάνω σε ένα τραπέζι και φυσικά τον Τζιμάκο με την ακουστική του κιθάρα. Δύο χρόνια μετά, μαγαζί στην Πλάκα τους κάλεσε για μια παράσταση και έτσι κατέληξαν να παίζουν εκεί κάθε βράδυ, επί ένα χρόνο, χωρίς ρεπό! Η πρώτη δισκογραφική δουλειά του συγκροτήματος ήρθε χρόνια μετά, με τον ομώνυμο δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε από τη MINOS-EMI. Μετά ακολούθησαν οι δίσκοι «Αν η Γιαγιά μου Είχε Ρουλεμάν» (1984), «Hard Core» (1985).

Μετά τη συμμετοχή της μπάντας στο δίσκο ελληνικού ροκ “Made in Greece Vol.1”, όπου οι Μουσικές Ταξιαρχίες «καμουφλάρονται» και συμμετέχουν με το όνομα Alamana’s Bridge, ο Τζίμης αποφάσισε να συνεχίσει μόνος του στη μουσική βιομηχανία με το δίσκο «Κάγκελα Παντού» του ’86.  Πέρα από τη μουσική, είχε ασχοληθεί με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και λίγο με τον κινηματογράφο. Ως ραδιοφωνικός παραγωγός εργάστηκε για δεκαπέντε χρόνια. Με την τηλεόραση δεν τα πήγε ποτέ καλά αφού η εκπομπή του «Κορίτσια ο Τζίμης», κόπηκε.

Επίσης, έκανε κάποιες guest εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι «Δέκα Μικροί Μήτσοι» του Λαζόπουλου. Συμμετείχε και σε έργα του κινηματογράφου, όπως η ταινία «Ο Δράκουλας των Εξαρχείων» που φυσικά είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και έχει εμφανιστεί και για λίγες σκηνές στις ταινίες «Ηνίοχος», «Προστάτης Οικογένειας» και “Safe Sex”. Ο Τζιμάκος έχει ασχοληθεί και με τη συγγραφή και έχει κυκλοφορήσει έξι βιβλία. Το πρώτο του ήταν «Η Ζάλη των Τάξεων» που περιέχει 40 ιστορίες «ραδιοφωνικής φαντασίας» που ακούστηκαν από την εκπομπή «Δούρειος Ήχος». Ακολούθησαν τα «Πικρέ, Μικρέ μου Αράπη» μια σαπουνόπερα 22 επεισοδίων, «Το Κυνήγι της Γκόμενας» που αποτελείται από 30 σύντομες βιογραφίες γυναικών, το «Υγιεινή διατροφή» που σημειώνει τα 20 χρόνια παρουσίας του, το «Μικροαστική Καταστροφή» το οποίο περιέχει ψηφιακές ζωγραφιές και ποιήματα καθώς και το «Πούστευε και μη Ερεύνα».

Εμείς το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να τιμήσουμε αυτόν τον ανατρεπτικό καλλιτέχνη, που άλλαξε την ελληνική μουσική σκηνή με την χωρίς όρια σάτιρα, το χιούμορ και την αθυροστομία του, είναι να φτιάξουμε μια λίστα με μερικά από τα πιό αγαπημένα τραγούδια του.
Ακούστε την εδώ:

*Πηγή πληροφοριών: cnn.gr